Συγνώμες και κροκοδείλια δάκρυα

Πριν αρκετά χρόνια και οι δυο γιαγιάδες μου, έλεγαν το εξής σοφό: “Αγόρι μου από τότε που βγήκε το συγνώμη χάθηκε το φιλότιμο και η ανθρωπιά”. Έχοντας χάσει και τις δυο τους και βλέποντας όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας τις τελευταίες ημέρες, δεν μπόρεσα να μην νοσταλγήσω αυτή την ρήση…

Βγήκε ο πρόεδρος του Ολυμπιακού, μετά από όλα εκείνα τα αίσχη που έγιναν και τις δηλώσεις του ίδιου, να δηλώσει τί; ότι ζητάει ΣΥΓΝΩΜΗ; ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΑΠΟ ΟΛΑ από όσα συνέβησαν ζητάει συγνώμη; ρωτάω εγώ και εύλογα δεν περιμένω καμία απάντηση. Έχω βαρεθεί σε αυτή την χώρα που γέννησε πολιτισμό και τέχνες να κυβερνάνε οι απολίτιστοι! και αγενείς. Τι θα πει ζητάω συγνώμη, αφού έχει γίνει της πουτάνας το κάγκελο;

Αν ήταν σωστός πρόεδρος και άντρας που τιμάει τα παντελόνια του θα έπρεπε να ζητήσει επανάληψη του αγώνα… κεκλισμένων των θυρών… και όχι συγνώμες και κροκοδείλια δάκρυα σαν κοριτσάκι που του πήραν το παιχνίδι από τα χέρια με το ζόρι ή με σκυφτό το κεφάλι σαν το σκύλο μετανοιωμένο που χάλασε τον καναπέ για παιχνίδι, με την ουρά ανάμεσα στα σκέλια.

Αν θέλουν να φτιάξουν ένα καλό πρωτάθλημα, ένα ποδόσφαιρο επιπέδου, που θα μπορούν να πηγαίνουν και οικογένειες στο γήπεδο και να παρακολουθούν αγώνες πολιτισμένα και όχι απολίτιστα με τα κανιβαλιστικά σκυλιά που πληρώνουν για να κάνουν φασαρίες και να βγάζουν ότι αποτελέσματα θέλουν, πρέπει να κάνουν έργα και όχι να λένε λόγια και να ανταλλάσουν κατηγορίες και χαρακτηρισμούς μέσω τηλεοράσεων και τηλε-παραθύρων. Φτάνει πια η βλακεία και η ελαφρότητα.

Πρέπει κάποια στιγμή σε αυτή την χώρα να υπάρξει σοβαρότητα. Εγώ δεν καταλαβαίνω ότι κάποιος είναι σοβαρός άνθρωπος όταν επιτρέπει να χαλάει ο κόσμος και ύστερα βγαίνει να ζητήσει συγνώμη και να δικαιολογηθεί για τα αδικαιολόγητα. Σοβαρός είναι όποιος με τις πράξεις και τα έργα του αποτρέπει ενέργειες όπως αυτές που συνέβησαν στο γήπεδο Καραϊσκάκη το Σάββατο 19/2/2011.

Ο κόσμος πια δεν γουστάρει να ακούει αερολογίες και συγνώμες και να βλέπει ψεύτικα δάκρυα και λύπες. Ο κόσμος θέλει έργα και σοβαρότητα απο όλους. Αλλιώς δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα σε κανένα θεσμό και σε κανένα επίπεδο.